ประวัติ หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ ท่านเกิด ณ บ้านหนองค้อ ตำบลบัวค้อ อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม เมื่อวันจันทร์ ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ.2478  อุปสมบทเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ.2504 ขณะอายุ 26 ปี ที่วัดโพธิสมภรณ์ จังหวัดอุดรธานี โดยมีพระธรรมเจดีย์(จูม พนฺธุโล) เป็นพระอุปัชฌาย์
 

ช่วงแรกที่ออกปฏิบัติภาวนานั้น   หลวงพ่อทูล  ได้จาริกบำเพ็ญสมณธรรมไปยังสถานที่สัปปายะหลายแห่ง  จากนั้นจึงได้เข้าถวายตัวเป็นศิษย์หลวงปู่ขาว อนาลโย วัดถ้ำกลองเพล เพื่อศึกษาข้อหลักธรรม การปฏิบัติต่าง ๆ  หลังจากที่ หลวงปู่ขาว ละสังขารแล้ว ท่านจึงได้นำคณะศิษย์มาพำนักปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดป่าบ้านค้อ ต.เขือน้ำ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี 

หลวงพ่อทูล

หลวงพ่อทูล  ได้อุทิศชีวิตให้กับงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา ท่านได้เขียนหนังสือธรรมภาคปฏิบัติเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย ดังนั้นในปี พ.ศ.2533 จึงได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติว่า เป็นผู้ทำคุณประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา ได้รับพระราชทานรางวัลเสาเสมาธรรมจักร สาขาการแต่งหนังสือทางพระพุทธศาสนา
 

หลวงพ่อทูล  ได้ทำประโยชน์แก่ประเทศชาติและพระศาสนาเป็นอย่างมาก ดังนั้นในวันที่ 12 สิงหาคม 2547 ท่านได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะ นามว่า “พระปัญญาพิศาลเถร”

 หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ มรณภาพ เมื่อวันอังคารที่ 11 พฤศจิกายน 2551 ณ วัดป่าบ้านค้อ รวมสิริอายุ 73 ปี 48 พรรษา และได้รับพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันอาทิตย์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552 ณ วัดป่าบ้านค้อ

อัฐิธาตุของหลวงพ่อทูลได้แปรสภาพเป็นพระธาตุ เป็นเครื่องประกาศคุณธรรมที่บริสุทธิ์ เป็นพระอริยบุคคลอีกท่านหนึ่งที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ สมดังความมุ่งมั่นตามที่ท่านได้ตั้งสัจจะในครั้งออกบวชว่า

“ท่านจะขอมอบกายและถวายชีวิตเพื่อบูชาคุณพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า และพระสงฆ์เจ้า จะทำประโยชน์ตนและประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท”